Kłodzko jest jednym z najstarszych miast na Dolnym Śląsku a zarazem największym powiatem w Polsce. Położone jest w Kotlinie Kłodzkiej, która graniczy z Sudetami Wschodnimi. Od północy otoczona jest górami Suchymi i Sowimi, od wschodu - Bardzkimi, Złotymi, Bialskimi i Masywem Śnieżnika, od zachodu - górami Stołowymi i Bystrzyckimi.

W X wieku na obecnych terenach miasta znajdował się czeski gród warowny - Kladsko usytuowany był na szlaku z Pragi do Wrocławia. Miejscowość pierwszy raz wzmiankowana w 981 roku. W drugiej połowie XI i XIII wieku Kłodzko znajdowało się pod panowaniem Piastów. Prawa miejskie miasto uzyskało przed 1223 rokiem. Przełom wieku XIV i XVI zapisał się pomyślnie w dziejach miasta. Znacząco rozwinął się handel oraz mennica, Kłodzko stało się znaczącym ośrodkiem rzemiosła, głównie sukiennictwo.

W wieku XVII w wyniku wojny trzydziestoletniej miasto zaczęło podupadać. Od połowy XVI wieku Kłodzko wraz z okolicznymi ziemiami stało się własnością Korony Habsburgów, by w 1742 roku znaleźć się pod panowaniem Prus. Państwo wchodzące w skład Cesarstwa Niemieckiego wraz z upływem lat zmieniało Kłodzko w warowną twierdzę. Większa część budynków znajdujących się w mieście zostaje podporządkowana rozbudowie twierdzy i fortyfikacji w wyniku czego dochodzi do powstawania licznych bastionów.

Pod koniec XIX wieku w Kłodzku powstaje duży węzeł kolejowy oraz rozwija się przemysł metalowy, drzewny i ceramiczny. W czasie II wojny światowej na terenach miasta funkcjonują obozy pracy, w więzieniach wojskowych umieszczani są radzieccy, francuscy i włoscy jeńcy wojenni. W 1945 roku miasto znalazło się w granicach Polski. W wyniku powodzi w 1997 roku część miasta znalazła się pod wodą.

Niewątpliwie doskonałym przykładem barokowej architektury wojskowej Kłodzka jest wznosząca się nad miastem twierdza, która powstała na miejscu wcześniejszego zamku. Po 1770 roku gruntownie przebudowana z polecenia Fryderyka II. Od końca XIX wieku pełniła funkcję więzienia między innymi dla powstańców śląskich i jeńców polskich z 1939 roku. Obecnie twierdza w części udostępniona jest do zwiedzania. Z bastionu roztacza się piękny widok na Kotlinę Kłodzką. W podziemiach znajduje się lapidarium, gdzie obejrzeć można zbiór architektonicznych i kamiennych rzeźb.

Nieopodal bramy prowadzącej do twierdzy znajduje się wejście do innej turystycznej atrakcji miasta - podziemnej Trasy Tysiąclecia Państwa Polskiego, która prowadzi ciemnymi korytarzami w głąb Kłodzka. Powstała z inicjatywy Akademii Górniczo - Hutniczej w Krakowie. Kopalnia czynna jest codziennie od kwietnia do października od 9.00 do 17.00, w sezonie listopad - marzec od 10.00 do 15.00. Ceny biletów to 6 zł za normalny i 4 zł ulgowy.

Na terenie miasta znajdują się liczne renesansowe, barokowe i klasycystyczne zabytkowe kamieniczki. W jednej z nich, siedzibie dawnego konwiktu jezuickiego znajduje się Muzeum Ziemi Kłodzkiej z licznymi eksponatami i zbiorami sztuki, głównie sztuki sakralnej.

Kolejną ciekawą zabytkową zabudową jest gotycki kościół parafialny Wniebowzięcia NMP, którego budowę rozpoczęli joannici w połowie XIV wieku. Jest to budowla w głównej mierze składająca się z cegły i piaskowca.

Tam, gdzie stare miasto łączy się z wyspą znajduje się wyjątkowo cenny zabytek. Jest nim średniowieczny gotycki most wyglądem przypominający most Karola w Pradze. Wzniesiony został w latach 1281 - 1390, w późniejszym czasie na moście pojawiły się barokowe figury świętych. Ponadto w mieście znajduje się barokowy kościół Franciszkanów pod wezwaniem Matki Boskiej Różańcowej. Budowla powstawała w latach 1628 - 1231, gruntownie przebudowana na początku XVIII w.