Kiedyś istniał tutaj renesansowy zamek nawodny. W XVII w. powstało renesansowe założenie pałacowe, przebudowane w 1720 r. na barokowy styl. W 1945 r. pałac został poważnie zniszczony i do dzisiaj popada w coraz to większą ruinę.

Zabytek był murowany, założony wokół wewnętrznego dziedzińca na planie czworoboku. Elewacje były dzielone pilastrami, a całość przykrywał dwuspadowy dach. We wnętrzach zachowały się pozostałości portali renesansowych oraz sklepień kolebkowych. Pałac został usytuowany na wyspie i otaczała go niegdyś fosa z wodą.