Miasto położone w północnej części województwa dolnośląskiego. Usytuowany w Pradolinie Głogowskiej i na Wzgórzach Dałkowskich. Pierwsza wzmianka o Głogowie pochodzi z 1010 roku. Miastu przypisuje się ważną rolę w walkach obronnych toczonych z cesarstwem niemieckim przez Bolesława I Chrobrego i Bolesława III Krzywoustego.

Od 1251 roku Głogów był stolicą księstwa piastowskiego, co zaowocowało szybkim rozwojem miasta. Prawa miejskie uzyskał w 1253 roku. W następnych wiekach dzielił jak większość dolnośląskich miast losy polityczne Śląska. W wyniku konfliktu zbrojnego w Europie, podczas wojny trzydziestoletniej Głogów został zamieniony w twierdzę i od tamtego czasu miał spełniać tylko i wyłącznie funkcję obronną, co doprowadziło do znacznego zahamowania rozwoju miasta. Głogów był oblegany i zdobywany przez wojska pruskie, szwedzkie, austriackie i rosyjskie.

Na początku XIX wieku nastąpił znaczący rozwój przemysłu maszynowego oraz spożywczego. Pomimo germanizacji miasto i okolice zachowały polski charakter. Po zakończeniu I wojny światowej na mocy traktatu wersalskiego Głogów pozostał w granicach Niemiec. W czasie II wojny światowej na terenie miasta znajdowało się 6 obozów pracy przymusowej. Na przełomie lutego i kwietnia 1945 roku Głogów pod panowaniem niemieckim uporczywie bronił się przed wojskami rosyjskimi, w wyniku czego miasto zostało doszczętnie zniszczone i praktycznie przestało istnieć.

Wraz z zakończeniem II wojny światowej Głogów przeszedł w polskie ręce i rozpoczęto częściową odbudowę miasta. Przełom w rozwoju Głogowa nastąpił wraz z odkryciem złóż miedzi w pobliskich Żółkowicach, gdzie została wybudowana wielka huta miedzi. Od tamtego momentu zupełnie się zmienił charakter miasta.

Do głównych zabytków na terenie Głogowa niewątpliwie zalicza się Zamek Książąt Głogowskich, którego budowa rozpoczęła się w XIII wieku pod zwierzchnictwem księcia Konrada II. Po licznych przebudowach zamek o charakterze obronnym zmienił się w rezydencję pałacową. W 1945 roku został doszczętnie spalony. Pod koniec lat 60 - tych ubiegłego stulecia podjęto decyzję o odbudowie zamku. Obecnie w zamku mieści się Muzeum Archeologiczno-Historyczne z licznymi zbiorami archeologicznymi i numizmatycznymi oraz Towarzystwo Ziemi Głogowskiej. W pobliżu zamku stoi pomnik "Dzieciom Głogowa", który został wzniesiony ku czci dzieci polskich, zamordowanych przez Niemców w 1109 i 1945 roku.

Po wschodniej stronie rynku znajduje się późnobarokowy kościół pod wezwaniem Bożego Ciała. Pierwsza wzmianka o tej budowli pochodzi z początków XV wieku. W latach 1696 -1702 powstał w tym miejscu kościół zaprojektowany przez włoskiego architekta Giulio Simonettiego. Mocno zniszczony w 1945 r., odbudowany został etapami po wojnie. Do dzisiaj zachowały się również fragmenty średniowiecznych murów miejskich, większość z nich została zrekonstruowana jednak zachowane zostały ocalałe relikty.